![]() |
Oh dè is mooi 2004 (1e) |
![]() |
Blauw en Geel 2005 (2e) |
![]() |
Glas in Lood 2006 (1e) |
![]() |
Gij bent mun alles 2007 (1e) |
![]() |
Gaode met me mee (2e) |
« 1 2 3 4 5 6 7 8 [9] 10 11 12 »
Net Zat schijnt de formule tot succes gevonden te hebben. Voor de derde keer in
vier jaar werd het Deun en Dender festival gewonnen. Zangers Jos Stoof en
Geertjan van den Heuvel brachten het liedje "Gij bent mijn alles" vol
overtuiging naar plaats één. Met kop en schouders stak het liedje boven de
andere deelnemers uit. Vol lof was de juryvoorzitter die sprak: "Dit liedje
zou ik iedere ochtend voor mijn vrouw willen zingen". Op alle fronten:
compositie, arrangement, tekst, scoorde Net Zat het hoogst. Een resultaat waarop
de makers Jeroen, Martin en Michel bijzonder trots mogen zijn.
Stuur groep 4, toch wel een samenstelling van de meest intelligente,
sportiefste, leukste, uitmuntend samenwerkende, ervaren spoorzoekers en normaal
niet uit het lood te slaande Net Zatters op pad met een GPS in de binnenstad van
onze Maasstad en succes zou verzekerd moeten zijn. Echter op zoek naar de eerste
opdracht, unne wazige pater die vlak om het huukske van het Cortenstraatje, een
overigens miezerig naar ver over de datum ruikende vlaaien straatje, waarin zelf
een hond zijn poten niet op durft te tillen, een toch ware slijtageslag
ontstond. Gedurende het eerste uur van onze missie bleven we dankzij onze
fantastische werkend GPS apparaat gewoon op die ene plek rond besjoeren.
Uiteindelijk bleek die pater al op weg naar zijn laatste rustplaats, hoog in den
hemel, want hij bevond zich wel degelijk op die plek alleen meters boven het
aardoppervlak. Na eindelijk, enigszins opgedroogd en voorzien van het 1e
gertsensapje, eens goed onze apparaat te hebben bestudeerd, bleek uit nader
onderzoek dat we ons inderdaad wel erg dicht bij de Belgische grens bevonden.
Deze toppers waren door de organisatie op weg gestuurd met een made in
Vlaanderen apparaat!
De voorbereidingen hebben heel wat voeten in aarde gehad. Het 22-jarig bestaan
moest natuurlijk op een manier gevierd worden die Net Zat waardig is. De
voorbereidingscommissie werd met zorg samengesteld. Zo bestond de commissie uit
een blond meisje en een donker meisje en daar werden een precieze en een minder
precieze man aan toegevoegd.
Ze hebben de tijd ervoor genomen en na uren verhit debatteren werd een
fantastisch internationaal programma samengesteld. Er was gedacht aan cultuur,
spanning, goed eten en drinken. Dit alles gelardeerd met een gezellige muzikale
achtergrond. Wat wil een mens nog meer....... Nou daar wil ik even verder op
ingaan.......
De zaterdag begon met het gewoonlijke...even wachten, nog niet iedereen is er.
Gevolg...... vertrek met 15 minuten uitgesteld.
Elke chauffeur werd voorzien van een routeplanner of kon zich overleveren aan de
TomTom. Kan niet mis gaan zou je denken. Affijn na 15 minuten op de laatste
groep te hebben gewacht (het is ook absolute aanstellerij om je aan de
routeplanner te houden) konden we de stad verkennen.
Het verkennen van Maastricht ging middels een GPS apparaat, een prachtig
hulpmiddel dat je begeleidde bij het zeiknat worden. Overigens werden we dat pas
buiten want bij de uitleg werd niet geschonken. Bravo, Bravo!.... riepen de
levers in koor.
Na een zowel fysieke als mentale uitputtingsslag konden we eindelijk een drankje
nuttigen. Een lesje cocktails bereiden zorgde ervoor dat bijna de helft van de
groep nauwelijks nog aanspreekbaar was. Het enige wat zuiver klonk was het
gerinkel van ijs in het glas en het persen van limoen. Echt verfrissende
drankjes!
Na de drank kwamen natuurlijk de liederen."Dat hebben we op het Lode Plein
niet dachten de fotograferende Chinezen op het Vlijthof".
Tijdens de maaltijd weer geen ruimte voor een goed gesprek, er moest en moord
opgelost worden. Moraal van deze gebeurtenis; ga nooit in een mooi setje op je
buik met ketchup op je rug in een hotelkamer liggen want de pastoor heeft er
weet van en de barkeeper heeft het gedaan. Het eten was prima maar dat gedoe met
die zonnebloemen kon nooit de bedoeling zijn.
De avond werd doorgebracht in verschillende etablissementen en het ging als met
die negertjes op het hek....... zelfs de afterparty kon geen doorgang vinden. Te
laat, te lang en vooral te veel.
Een buitengewoon rustig ontbijt op Zondag, waarschijnlijk de concentratie voor
de erop volgende landentocht. In Vaals werd met scherp geschoten, soms recht
vooruit maar ook wel eens gezellig naar de buren. Wat maakte het ook uit, het
weer was fantastisch. De hoofdprijs ook, fier maar pijnlijk.
Om de dag helemaal af te maken hebben we drie kwartier in een tuintje van 60 bij
60 naar de weg gezocht. Het duurt even maar dan heb je ook wat.
De afsluiting op het terras met drank en spijzen bracht een moment van
overpeinzing. Wat hebben we het ondanks alles weer beregezellig gehad met
elkaar. Toch niet zo'n slecht idee, 22 jaar geleden.
Hoera,
Net opgestaan en vol spanning wat er komen gaat dit weekend, bedenk ik t'is toch
wel un verrekt lange tijd zo samen. 22 jaar!!!! en het mooiste is we zijn nog
steeds nie uitgekeke op mekaor.
Kortom we gaan er lekker van genieten.
Afgelopen vrijdag was het weer
zover, het seizoen van ons 22 jarig bestaan is van start. Een start om ff bij
stil te staan., niet vanwege de 22 jaar das voor later, maar vanwege het genot
om bij binnenkomst niet meer eerst te hoeven twijfelen of ik eerst een bakkie of
10 leut zal wegwerken, maar direct te mogen genieten en kijken in het witte
romige schuimkraagje van een heerlijk, helder, koud naar hop ruikend geel
gerstepapje. Zo'n blonde jongen die direct je hele lijf voorziet van de nodige
brandstof om weer vol een repetitie in te gaan. En dan tijdens het blazen de
ruzie onderling wie er weer mag bestellen, zalig! Geen moment hebben de
trombones nu last van de extra repetities van de trompetten, liggend op schoot
wacht het instrument op zijn beurt, terwijl wij ons te goed doen aan die alles
overtreffende, gezonde, van helder bronwater voorziene boeren jongen, wat een
genot. En wat dan na het blazen? terwijl vorig jaar mijn fiets al op weg naar
huis was voordat ik überhaupt mijn koffer al had ingepakt, staat de prachtige
van dauwdruppeltjes glinsterende authentieke tapkraan je toe te wuiven en te
trappelen om zijn van ONS bier gevulde aderen te legen. En dan die glunderende
barman in zijn nieuwste polo, die als een van de weinige het alles beheersende
pookje mag bedienen! Zelfs de frikadellen smaken nu naar de meest exclusieve
Sushi Nooit tevoren werd de lappot zo snel en ruim gevuld en bleef de smaak, die
voorheen juist de hele week als een verrot stuk knoflook in je bek bleef zitten,
tot in de late uurtjes proeven naar een vorm van genot die vele van ons slechts
nog maar zelden mogen ervaren (behalve ik dan). Wat is het verenigingsleven toch
mooi, wat ziet de wereld er toch anders uit en wordt de drang om te gaan
repeteren weer onweerstaanbaar. Dat ik niet de enige ben die dit heeft mogen
ervaren, blijkt uit de restanten die Yvonne s-morgens aantrof in haar
etablissement tijdens haar ochtend rondje. (zie bijgaande foto)
Namens mij en mijn muziekvrienden, A(ndre)MSTEL BEDANKT
P.s. krijg alleen mijn instrument niet meer zo schoon als bij da veurige merk
OPLEIDINGSTRAJECT TOT LOGISTIEK MEDEWERKER
OF TE WEL ASSITENT DRANKVERZORGER
Voorwaarde: blijf te allen tijde vriendelijk, wat er ook gebeurt
1. Jack start van het "HET LAPRITUEEL"
2. Jack vraagt aan iedereen of zij/hij mee wil lappen
3. Vraagt ook wat zij/hij graag wil drinken (drankwensen)
4. Jack vinkt de bijdragen af op het daarbij behorende lijstje
5. De drankwensen dien jij aan te geven op een daarbij passende lijst (volg hier
voor de aanwijzingen van Jack)
6. Loop altijd met Jack mee op het moment dat er besteld moet worden (goed in de
gaten houden)
7. Let op de juiste bestelling
8. Let op de "non-lappers", niet mee lappen wil namelijk zeggen:
géén drank!
9. Let op zure gezichten, zij hebben in de meeste gevallen geen of te weinig
drank gehad
10. Let op lege glazen, het kan zijn dat het tijd wordt voor een nieuw rondje.
11. Blijf vriendelijk vragen of mensen nog steeds hetzelfde willen consumeren
12. Tussentijdse wijzigingen van drankwensen dienen aangepast te worden op het
lijstje
13. Let op consumpties die overblijven. Indien dit het geval is wordt het aantal
in de volgende bestelling in mindering gebracht.
14. Jack waakt over de potinleg
15. Blijf altijd leuk aan de bar, dit levert vaak een extra consumptie op
16. Blijf bij Jack in de buurt, verlies hem niet uit het oog
nieuwe assistent logistiek managers kunnen zich melden bij Jack.
Hoe meer er zijn des te minder dorst.
Slechts 1uur van
tevoren is de man van Marleen ingelicht over wat er die avond ging gebeuren.
Nadat we de enthousiaste man van Marleen hadden opgehaald gingen we
Marleen op haar werk verassen. Met een paar trompet klanken kwamen we binnen in
café Het Tolhuis waar ze die avond tot 02.00 uur zou moeten werken. De
stomverbaasde Marleen moest met ons mee. Inmiddels was ook nog de zus van
Marleen opgetrommeld.
Op het Moleneindplein werd zij door Net Zat muzikaal verwelkomd met het nummer
"Je kunt niet altijd 16 zijn". Vervolgens ging het naar zaal Moleneind
waar de prins en zijn gevolg, de oud strijkjesleden en gast-band Meepesant haar
hartelijk ontvingen.
De prins overhandigde haar Ut Strijkje omdat ze elke vrijdag tijdens de
repetitieavonden klaar stond met een natje en een droogje, maar vooral ook omdat
ze grote fan is van Net Zat, veel aanwezig is bij optredens en haar bijdrage op
de achtergrond bij Deun en Deinder.
Marleen bevestigde de woorden met: Ja, ik ben echt wel een grote fan.
Een grote fan is zei ook van het nummer "Op de Lolly" tijdens dit
nummer kreeg zei ook een lolly overhandigd van Frank.
De oud-strijkjes-leden kregen dit jaar een blijvende herinnering, een
strijkplankje in broche vorm opgespeld.
De adjudant had nog een verassing voor een
van de leden van Net Zat. De surprise had niets met Dommelboarzendurp te maken,
maar wel vooral met de club Net Zat.
Op het jaarlijkse NetZat Concert ontving Mik Wolters onlangs een onderscheiding.
Deze officiele Triangel wordt uitgereikt aan een muzikant die zich bovenmatig
heeft ingezet voor de club. Velen gingen hem inmiddels al voor. Echter onder de
enkelingen die deze onderscheiding nog nooit hebben gekregen, is een ware strijd
ontbonden die zich uit in ijver, aandacht en inzet. De adjudant wilde op ludieke
wijze deze strijd onder de aandacht brengen met een nieuwe onderscheiding.
Hij reikte de Net Niet Triangel uit. Dit leidde tot grote spanning omdat vooral Frank dacht hiervoor in
aanmerking te komen.
In een kooitje met een dik slot erop ging de Net Niet Triangel net aan de neus
van Frank voorbij naar Erik Corten. Echter het sleuteltje werd symbolisch
overhandigd aan de voorzitter, die het moment zal bepalen wanneer Erik Corten
het kooitje mag openen.
Daarna barstte met de feestelijke muziek van Meepesant een waar carnavalsfeestje
los. Al met al een heel gezellige avond.
Nog een beetje nagenietend van de dag van gisteren, het was weer Deun en
Denderfestival, kunnen we weer terugkijken op een kei mooi resultaat. We zijn
als eerste geëindigd. Dit veur d'un tweede keer in 3 jaar tijd.
Even een kort verslagje van de dag. 's Middags verzamelen in bs. de Springplank
om een bietje op te werrume, langzaam aan kwam alles op gang, een beetje
stemmen, het nummerke nog een keer spelen. Bij de dans/zanggroep kwamen ook
langzaam de armpjes en beentjes los en begon het ook bij hen te kriebelen.
De volledige uitbarsting zouden ze tot de avond bewaren. Wat overigens zeer goed
lukte. Daarna een hapje eten zodat we met goed gevulde magen aan de avond konden
beginnen, sommigen zelfs met een verbrandde tong, de soep was verrekkus heet.
Nog een keer het liedje spelen en toen wisten we het zeker, hij stond. Konden we
vol vertrouwen naar Zaal Schoonveld. De loting werd verricht door Lieke, ons
aspirant lid, zij viste nummer 5 uit de vijver. De avond kon beginnen. In de
pauze mochten we nog een serietje maken en echt waar ..het feest was begonnen,
het dak eraf.
Eindelijk konden we dan ons nummer ten gehore brengen. Jos en Geert-Jan zongen
ons nummer Ge bent als glas in Lood met veel enthousiasme. Het hele nummer werd
met veel energie gespeeld, de confettie spoot over het podium, allemaal dansende
maskers. Kortom het was leuk om al dat enthousiasme van iedereen te zien.
Vervolgens was het wachten en wachten..totdat de jury met de uitslag kwam.
Eerste!!!